30 czerwca 2017

Słoń

Siedzę w pracy. Jestem bardzo zajęta służbowymi ważnościami, umowy, faktury, takie tam. I nagle przychodzi myśl CHCĘ ZROBIĆ SŁONIA Z WŁÓCZKI. To nie jest cichutka, malutka myśl, o tym, że może by tam kiedyś słonia. To ogromna potrzeba, żeby wyłączyć komputer, wyjść z pracy i podążyć drogą ku słoniu.

Czy tylko ja tak mam?
I dlaczego słoń?

26 czerwca 2017

Co się stało, że się ze..psuło

Dużo pracuję z młodymi ludźmi, którzy mówiąc delikatnie, nie są samodzielni. Choć są dorośli. Mogą zawrzeć związek małżeński, wybrać prezydenta, kupić alkohol. Czasem mają dyplomy różnych prestiżowych uczelni, a na poważne zawodowe rozmowy przychodzą z mamą. Kiedy proszę o podjęcie ważnej decyzji, słyszę tekst: to ja pani dam mojego tatę do telefonu, on wybierze. W firmie koleżanki młody człowiek po trudnej konfrontacji z szefem przyszedł do pracy z mamą.

Pojedyncze przypadki mnie śmieszyły. Liczne - przerażały. A teraz wydaje mi się, że nie załapałam się na jakieś bardzo ważne przemiany społeczne. Jako nastolatka wszystko chciałam robić sama - do szkoły, do urzędu, na pocztę zawsze sama. Białej gorączki dostawałam, gdy starsi próbowali mi mówić, co mam robić. Nie byłam w tym odosobniona. Moje pokolenie mówiło swoim rodzicom nie mów mi, jak mam żyć, bo nie ty za mnie umrzesz. Patrzę na młodych ludzi, których dewizą życiową jest mamo daj, tato kup i nie rozumiem, co się zepsuło. Gdzie się zepsuło. Mam tylko głębokie przekonanie, że się zepsuło.

19 czerwca 2017

Wiewiór kontra sklep

Wiewiór poszedł do sklepu po piankę do golenia.
Poprosiłam, żeby przy okazji kupił mi mleko.
I ser.
I lody.
Wrócił.
Kupił wszystko, poza pianką.
Zapomniał.
Lis się śmieje.
- Ty się ciesz, że wróciłem cały i zdrowy! - podsumował Wiewiór.

15 czerwca 2017

Cheers!

Dzieciatej koleżance nastoletnie dziecię opowiedziało, jak to dziś młodzież na imprezach zażywa. Otóż picie alkoholu jest passe. Ogólnie picie jest passe. Aby dostać stanu upojenia należy zamoczyć tampon w wysokoprocentowym alkoholu i włożyć/przłożyć do odbytu. Alkohol dostaje się wtedy bezpośrednio do krwi, odlot jest szybszy, a jak matka po imprezie każe chuchnąć, to nic nie poczuje!

Zbaraniałam.

Poczułam się jak badacz nowych kultur, co najmniej jak Bronisław Malinowski, czy Tony Halik. Zapragnęłam dowiedzieć się, jak wyglądają okoliczności towarzyskie takiego zjawiska. Czy każdy z uczestników imprezy sam sobie ten tampon wkłada? Koledzy sobie nawzajem? Jak tu wykonać tzw. bruderszaft? Czy każdy sam sobie moczy tampon, czy może jest jakiś mistrz ceremonii, który przygotowuje dla wszystkich? Czy "zagrychę" podaje się w postaci czopków? Te i inne pytania nurtują mnie teraz niezwykle. Jeśli macie pomysły - piszcie. Jeśli macie doświadczenia - piszcie koniecznie! Tylko tak... bez nadmiaru szczegółów proszę.

13 czerwca 2017

Bardzo bolesne doświadczenie

Od ponad dekady pracuję na pełen etat. 
Staram się. 
Mam dobre wyniki.
Nawet awansowałam.
Nie mam nałogów, ani drogiego hobby.
Nie jeżdżę na wakacje.
Kawę piję rozpuszczalną. Nędzna, ale na lepszą nie mam.

Właśnie kazałam sobie usunąć ząb, bo nie stać mnie na jego wyleczenie. Siedzę i krwawię. Płakać nie mogę, bo znieczulenie trzyma. Ale chciałabym się rozpłakać. Czuję się taka upokorzona. Przegrana.

A przecież tylu ludzi ma gorzej niż ja...


... staje się ciałem

Zakochałam się w American gods od pierwszego wejrzenia. W książce. Teraz pochłaniam serial na jej motywach.

Żeby nie robić spoilerów: to opowieść o ludziach, którzy na przestrzeni wieków przybywają do Ameryki i zabierają ze sobą swoje wierzenia. Owe wierzenia zaś stają się ciałem. Konsekwencją tego jest przepiękna powieść.

Jednym z moich ulubionych wątków jest malutka, poboczna historyjka o Essie McGowan z Irlandii. Essie wierzy we wróżki i leprechauny, które podążą za nią do Nowego Świata, do Wirginii. W dniu śmierci przychodzi po Essie leprechaun - ten, w którego wierzyła całe swoje życie. Ile razy o tym czytam, tyle razy mój wewnętrzny lis smarka ze wzruszenia w kitę.

Gdyby Wasza wiara była tak silna, jak wiara Essie, kto by do Was przyszedł na końcu?

12 czerwca 2017

Surrealizm

Oglądam zdjęcia, jak policja zamyka Frasyniuka za protesty antyrządowe. Nie sprzed trzydziestu lat. Sprzed dwóch dni. Patrzę i nie wierzę. Im bardziej patrzę, tym bardziej nie wierzę.

09 czerwca 2017

Pointa

Gdzieś mi w necie mignęło, że dziś jest Dzień Przyjaciela. Już się miałam popełnić zaangażowaną notkę na zadany temat, aż tu dotarło do mnie, że Międzynarodowy Dzień Przyjaźni jest w lipcu.

Zatem nie ma notki.
Z moimi przyjaźniami jest identycznie.

07 czerwca 2017

Bicie

Usłyszałam w miejscu pracy słowo "ciapaty" w odniesieniu do człowieka.
Od osoby, po której się nie spodziewałam.
Jakbym dostała batem.
Od ludzkości.
Na gołe człowieczeństwo.

06 czerwca 2017

Strawa duchowa - porada prawnicza

Lubię jeść samotne śniadania w centrum dużych miast. 
W kawiarniach. Na ławkach. W ogródkach.
Poranny gwar jest milszy niż wieczorny. Światło też. Czuję się wtedy zanurzona w mieście jak szczurek w herbacie. 
W chwili, gdy siadam, robię się niewidzialna. Czytam, przeżuwam, popijam. Jakbym była sama na świecie, a wokół mnie kłębią się miliony ludzi.

- Nie zgubić walorów natury ogólnej. - mówi mi dziś prawnik na porannym spotkaniu.

Jeśli jakiś walor natury ogólnej jest wart, by go nie zgubić, to jest nim miejskie śniadanie.



02 czerwca 2017

Melisa

Zły ludź skrzywdził Królika.
Lis pociesza.
Królik w nerwach.

Lis: Na nerwy świetna jest melisa.
Królik: Eeee... na mnie nie działa.
Lis: Bo to trzeba dobrze używać. Wyobraź sobie garnek melisy. Bierzesz złego ludzia za łeb i przytrzymujesz w tym garnku. Wyobrażasz sobie tak długo, aż się uspokoisz.